Birçok kereler üzerine düşündüm intihar etmenin… Nasıl intihar edebileceğimi ve edemeyeceğimi planladım… Biliyorum ki ilaçla ölemem ben, bir yerden atlamalı ve kanat açmalıyım özgürlüğe…
Belki Bir Uyarı, Belki Bir Yol…
Perşembe günü Anneannem feci bir şekilde hayatını kaybetti. Ölümünden çok hayatını kaybetme şekli beni fazlasıyla etkiledi. Ölümü kabullenmiş biriyim; ama ölme şeklini ve öldükten sonra yaşananları kabullenemedim, hiçbir zaman da kabullenemeyeceğim.
Bir Martı Gibi
Uçurumun kenarında yürürken bile gülüp oynayabiliyor insan. Az sonra düşüp paramparça olacağını bilse de hissettirmeyebiliyor. Yapabiliyor, Yapabiliyorum… Ben de ellerimle darağacımı kurarken gülüyordum. Yavaş yavaş, acele etmeden…